Oι τηλεφωνικές κάρτες εφευρέθηκαν το φθινόπωρο του 1975 στην Ιταλία από την SIDA.
Η εταιρία , SIDA, δεν ήταν στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών, ήταν κατασκευαστής και προμηθευτής μηχανημάτων αυτόματης πώλησης,συνεργάστηκε δε με την τηλεπικοινωνιακή εταιρία SIP για την περαιτέρω χρήση της κάρτας.
Η πρώτη προπληρωμένη τηλεφωνική κάρτα λειτούργησε στις αρχές του 1976 με κύριο στόχο την καταπολέμηση του βανδαλισμού κοινοχρήστων τηλεφώνων,και τα νέα καρτοτηλέφωνα εγκαταστάθηκαν στην συνοικία Villa Borghese της Ρώμης.
Οι πρώτες κάρτες λειτουργούσαν με την ανάγνωση μαγνητικής ταινίας στο πίσω μέρος για χρήση σε ειδικά καρτοτηλέφωνα ,ήταν πολύ λεπτές και κόστιζαν 50 λιρέτες Ιταλίας . Οι πρώτες χώρες που ακολουθούν την Ιταλία στην χρήση των τηλεκαρτών ήταν η Αυστρία, η Σουηδία, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο
Το 1984 το πρώτο τσιπ σε τηλεκάρτα κυκλοφορεί στην Γαλλία.
Το 1988 ο πρώτος κατάλογος τηλεκαρτών για τους συλλέκτες εκδόθηκε από τον Dr Steve Hiscocks, στην Αγγλία.
Ο ΟΤΕ δεν μπορούσε να μείνει πίσω από τις εξελίξεις, έπρεπε όμως να φτάσουμε στο 1992 για να αντικρίσουμε την πρώτη ελληνική τηλεκάρτα που κυκλοφόρησε σε 30.000 αντίτυπα και απεικόνιζε το δεκαεξάκτινο αστέρι της Βεργίνας και η οποία σήμερα έχει συλλεκτική αξία.
Από το 1992 μέχρι σήμερα ο ΟΤΕ έθεσε σε κυκλοφορία περισσότερες από 2.500 τηλεκάρτες, οι οποίες απέκτησαν μετά τη χρηστική και μια δεύτερη διάσταση, τη συλλεκτική.
Η συλλεκτική αξία μιας τηλεκάρτας καθορίζεται από μια σειρά παραμέτρων, με πιο σημαντική αυτή του αριθμού των αντιτύπων στα οποία έχει εκδοθεί. Δηλαδή σε όσο λιγότερα αντίτυπα έχει εκδοθεί τόσο μεγαλύτερη αξία έχει. Επίσης ένα άλλο στοιχείο είναι τα τυχόν τυπογραφικά, ορθογραφικά ή άλλα λάθη που συνέβησαν κατά την παραγωγής της τηλεκάρτας. Οι μυημένοι στο χώρο κυνηγούν μετά μανίας αυτά τα λάθη, τα οποία κάποιες φορές μπορεί να αποδειχθούν ιδιαίτερα επικερδή για τους ίδιους. Ένας άλλος χρυσός κανόνας των συλλεκτών είναι ότι οι γεμάτες τηλεκάρτες αξίζουν περισσότερο από τις χρησιμοποιημένες(παραμύθι για να ξεφορτωθούν τα λάθη τους οι έμποροι)
Όσον αφορά το "χρηματιστήριο" της τηλεκάρτας, οι τιμές καθορίζονται από τον παλιό αλλά δοκιμασμένο κανόνα της προσφοράς και της ζήτησης.
Ο ΟΤΕ με αφορμή μετατροπή της τηλεκάρτας σε συλλεκτικό είδος δημιούργησε πριν από λίγα χρόνια ένα Γραφείο Εξυπηρέτησης Συλλεκτών Τηλεκάρτας. Μέσω του γραφείου αυτού οι συλλέκτες μπορούν να εξασφαλίσουν το σύνολο των τηλεκαρτών που κυκλοφορούν στην ελληνική επικράτεια. Επιπλέον οι συνδρομητές του Γραφείου αυτού έχουν το αποκλειστικό προνόμιο να προμηθεύονται τις συλλεκτικές κάρτες που εκδίδει κάθε χρόνο ο ΟΤΕ και που δεν κυκλοφορούν στο εμπόριο. Σήμερα περισσότεροι από 5.000 συλλέκτες είναι συνδρομητές του Γραφείου Συλλεκτών ενώ υπολογίζεται ότι πανελλαδικά ο αριθμός των συλλεκτών ξεπερνά τις 25.000.
Εκτός από το Γραφείο Εξυπηρέτηση Συλλεκτών Τηλεκάρτας του ΟΤΕ υπάρχουν και αρκετές "πιάτσες" συλλεκτών όπου γίνονται αγοραπωλησίες τηλεκαρτών στην Αθήνα ,το Μοναστηράκι ,και στη Θεσσαλονίκη στη συμβολή των οδών Καρόλου Ντηλ και Ερμού (πλησίον ΟΤΕ) και στο Μπιτ Παζάρ (οδός Τοσίτσα).
Γενικά το Γραφείο Εξυπηρέτηση Συλλεκτών Τηλεκάρτας του ΟΤΕ δεν λειτούργησε ποτέ με κανόνες συλλεκτισμου ,ήταν και παραμένει μια γραφειοκρατικά αγκυλωμένη υπηρεσία χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα ,χρεώνει δε και ξεχωριστή συνδρομή για κάθε εγγεγραμμένο συλλέκτη ,αδιανόητο γεγονός σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η συλλογή τηλεκαρτών έχει περιπαίσει σε αδράνεια,πολύ λίγοι ασχολούνται ακόμα με την συλλογή και μελέτη των τηλεκαρτών και οι περισσότεροι απλά μαζεύουν ότι να ναι χωρίς γνώση.
Οι τιμές σήμερα έχουν κατρακυλήσει σε απίστευτα χαμηλά επίπεδα ,εξαίρεση αποτελούν οι πρώτες συλλεκτικές εκδόσεις και τα σφάλματα (πολλά εκ των οποίων αποτέλεσαν το δόλωμα για την προσέλκυση συλλεκτών με τις ευλογίες των κατασκευαστριών εταιρειών και του ΟΤΕ).
