Aφιερωμενο εξαιρετικα.............

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΤΑΞΙΤΖΗ…..

Ξεφυλλίζοντας το οικογενειακό μας φωτογραφικό άλμπουμ  είπα να μοιραστώ μαζί σας  την ιστορία ‘’ενός ταξιτζή’’ όπως την έζησα  δίπλα στον αείμνηστο πατέρα μου ,έναν άνθρωπο που είχε όνειρο να γίνει  σοφέρ-οδηγός ταξί από τότε που κατάλαβε τον εαυτό του………

Ο Διονύσης Μυλωνάς  γεννήθηκε το 1928 στην Πάτρα από γονείς ‘μετανάστες’ από την  Ζάκυνθο.

Τα παιδικά του χρόνια πολύ δύσκολα στην διάρκεια του μεσοπολέμου  δεν άφησαν περιθώρια στην φτωχή πολύτεκνη οικογένεια για πολλά γράμματα και σπουδές.

Ο πόλεμος ήρθε νωρίς στα παιδικά του χρόνια και οι ανάγκες επιβίωσης  αυτού και της οικογενείας του τον έκαναν να τρέχει όλη μέρα πίσω από αυτοκίνητα με τρόφιμα των κατακτητών μήπως και ξεκλέψει λίγο φαγητό και κανένα καρβέλι ψωμί.

Με την απελευθέρωση έπιασε αμέσως δουλεία στο πλυντήριο αυτοκίνητων του  Καίσαρη ,κάτω από το σταθμό  τρένων του αγίου Ανδρέα  και εκεί έμαθε και οδήγηση.

Το 1948 παίρνει το δίπλωμα οδήγησης και το 1949 ένας παλιός ταξιτζής ο Στέλιος Λυκουργιώτης του εμπιστεύεται το ταξί του ,ένα ΝΑSH 1932….αυτό ήταν  και η αρχή……..

Δούλεψε  επίσης στο Γιώργο Θεοδοσίου (πλατεία Γεωργίου Α)μέχρι το 1952 και από το 1953  μέχρι το 1962 στον Δημήτρη Βαγενά (πλατεία Τριών Συμμάχων)  που μέσα από την  συνεργασία τους  αναπτύχτηκε μια  δυνατή φιλία.

Το 1956  ο κουνιάδος του έφερε  από την Αμερική μια αστραφτερή κόκκινη Buick  με σκοπό να την κάνουν ταξί.

Οι αγκυλώσεις της εποχής και τα τοπικά  συντεχνιακά  συμφέροντα των ταξιτζήδων δεν τους άφησαν να μετατρέψουν σε ταξί το πανέμορφο εκείνο αυτοκίνητο .

Το 1962 αρχίζει την συνεργασία  με τον Γιώργο Κανελλόπουλο στην  πάνω πιάτσα της Ομόνοιας  μέχρι το 1968 που αποκτά δικό του ταξί(αρ. κυκλοφ. 174980 και αύξοντα αριθμό Νομαρχίας 172…..έχει καταργηθεί πλέον))

Εργάστηκε μέχρι το 1984 όπου ‘’ξεπληρώνοντας’ τα πολύ δύσκολα παιδικά του χρόνια  εγκαταλείπει το μάταιο τούτο κόσμο.

Στα αυτοκίνητα που δούλευε είχε μεταφέρει πολλούς επισημους  επισκέπτες στην Πάτρα (δεν  υπήρχαν κρατικά αυτοκίνητα) μεταξύ αυτών τον  Παν.Κανελοπουλο ,τον Γεώργιο Παπανδρέου ,τον Νόβα και πολλούς άλλους καθώς και  το 1965  περίπου έναν αστροναύτη που είχε επισκεφτεί την Πάτρα και τον μετέφερε μαζί με τον δήμαρχο Θεοδ. Αννινο στο εξοχικό κέντρο  Διάκου για φαγητό.

Στην καριέρα του σαν ταξιτζής μέχρι το 1965 περίπου  κάθε Κυριακή  το αυτοκίνητο στολισμένο μετέφερε νύφη….και εμείς είχαμε πάντα κουφέτα στο σπίτι!!

Οι  ψυχαναλύσεις  με τους πελάτες του . …χιλιάδες (όπως και σήμερα οι συνάδελφοι του….) …το μονό που διέφερε από τους σημερινούς ήταν η επίμονη του να έχει πάντα λιανά για να δίνει ακριβώς τα ρέστα και γενικά να οδηγεί υποχωρητικά …κατακρίνοντας την μαγκιά των συναδέλφων του.

Στο διάστημα όλων αυτών των χρονών δεν είχε ούτε μια  τροχαία παράβαση .

Σ'ευχαριστω που μ' μαθες σωστα να οδηγω το αυτοκινητο και την ζωη μου............

 

Γιάννης Διον. Μυλωνάς / giannismylonas@gmail.com