Θαλής ο Μιλήσιος (~625 - ~547 π.Χ.)

Ο Θαλής ανήκει στους επτά σοφούς της Αρχαιότητας που αναφέρονται για πρώτη φορά από τον Πλάτωνα και είναι ο ιδρυτής της ιωνικής φυσικής φιλοσοφίας Για τη ζωή του είναι ελάχιστα πράγματα γνωστά και πολλά από εκείνα που του αποδίδονται, δεν έχουν θεμελιωμένη προέλευση. Έτσι, αναφέρεται ότι προέβλεπε εκλείψεις του ήλιου και της σελήνης (π.χ. το 585 π.Χ.) και τις ετήσιες πλημμύρες του Νείλου ποταμού, εφάρμοζε μία μέθοδο δικής του επινοήσεως για υπολογισμό του ύψους των πυραμίδων κ.ά. Σ' αυτόν αποδίδεται ακόμα η παρατήρηση και περιγραφή του φαινομένου, σύμφωνα με το οποίο το ήλεκτρο που τρίβεται, αποκτά ελκτικές δυνάμεις, πράγμα που εξηγήθηκε τη νεώτερη εποχή ως στατικός ηλεκτρισμός. Επίσης στην περιοχή των θρύλων εντάσσεται η πατρότητά του για θεωρήματα της Γεωμετρίας που φέρουν το όνομά του. Π.χ. το «θεώρημα του Θαλή», σύμφωνα με το οποίο ένα τρίγωνο εγγεγραμμένο σε κύκλο είναι ορθογώνιο, εφόσον μία πλευρά του συμπίπτει με διάμετρο αυτού του κύκλου, ήταν εμπειρικά γνωστό ήδη στους Βαβυλώνιους.
Με την υπόθεσή του ότι αρχή όλων των πραγμάτων είναι το ύδωρ, το οποίο ο Θαλής θεώρησε φορέα ενέργειας και κινήσεως, ξεκίνησε ως πρώτος Έλληνας φιλόσοφος, ένα προβληματισμό για την προέλευση του σύμπαντος, ο οποίος απασχόλησε και απασχολεί μέχρι σήμερα την κοσμολογία. Η ζωτική δύναμη του νερού και η τεράστια σημασία του στη φύση, ήταν η αιτία που έκανε τον Θαλή να το ορίσει ως πρωταρχικό στοιχείο. Στην ορφική μυθολογία συναντάμε το «ύδωρ» και την «ύλη» ως τα πρωταρχικά στοιχεία δημιουργίας της πρωτοΰλης του σύμπαντος. Η «ύλη» δεν ορίζεται βέβαια με τη σημερινή επιστημονική έννοια, αλλα αποτελεί μια μορφή κοσμικής ύλης. Το νερό, ο αέρας ή άλλο στοιχείο είναι κατά τους προσωκρατικούς φιλοσόφους συνυφασμένα με την ζωή, την ψυχή και τη δύναμη της φύσης που κινεί τα πάντα (φύεσθαι). Η προσπάθειά του Θαλή να εξηγήσει τη φύση και το πλήθος των φυσικών φαινομένων, όχι πια με το μύθο και τη θρησκεία, αλλά ορθολογικά, τον τοποθετεί ιστορικά στην πρώτη θέση της αρχαιοελληνικής φιλοσοφικής παραδόσεως.

Ο Πλάτων αναφέρει για τον Θαλή ότι ήταν «χασομέρης». Αν και είχε σημαντικές αστρονομικές και μετεωρολογικές γνώσεις για να προεκτιμήσει τη συγκομιδή του ελαιόκαρπου, ώστε να μπορεί να πλουτίσει κάνοντας έγκαιρα συμφωνίες για τιμές και ποσότητες, προτιμούσε να ασχολείται με τη Φιλοσοφία και τα Μαθηματικά, παρά να ασχολείται με το εμπόριο .