Τηλεφωνικά κέρματα (Token , jeton)

Τηλεφωνικά κέρματα λέγονται τα ειδικά <<νομίσματα>> που χρησιμοποιούνται για την πραγματοποίηση τηλεφωνικών κλήσεων από ειδικά τηλέφωνα που λέγονται κερματοδέκτες και συνήθως βρίσκονταν σε κοινόχρηστους χώρους ,κυρίως μέσα σε τηλεφωνικούς θαλάμους(πλατείες , εστιατόρια ,μικρά καταστήματα κλπ).
Τα πρώτα κερματοτηλεφωνα εμφανίστηκαν το 1885 στο SAINT LOUIS του MISSOURI από την εταιρία PAN Telephone Company και λειτουργούσαν με ειδικό κέρμα.
Η επανάσταση όμως στα τηλεφωνικά κέρματα ήρθε το 1890 από την εταιρεία Sunset Telephone and Telegraph Company της Καλιφόρνιας
Ήταν μια μεταλλική (μπρούντζινη ) μάρκα που στην μια πλευρά είχε το όνομα της εταιρείας και στην άλλη την επιγραφή "Good for One Switch" δηλαδή αξία για μια κλήση.
Μάρκες για τηλέφωνα κυκλοφόρησαν και από άλλες τηλεφωνικές εταιρείες αλλά το πρόβλημα ήταν ότι ενεργοποιούσαν μόνο τηλέφωνα της ίδιας εταιρείας με αποτέλεσμα την πληθώρα κερμάτων για τηλέφωνα ανάλογα την εταιρεία ,την περιοχή και τον ανταγωνισμό.

Οι απάτες έγιναν καθεστώς για την εποχή και οι επιτήδειοι κατασκεύαζαν πλαστές μάρκες για να τηλεφωνούν ανενόχλητα ,έτσι διαπιστώθηκε ότι το 50% των κλήσεων από κοινόχρηστα τηλέφωνα γίνονταν με πλαστά κέρματα.

Το πρόβλημα μεγάλωνε ώσπου το 1907 ο φαρμακοποιός Henry Goetz επινοησε τα κέρματα με τις εγκοπές και στις δυο πλευρές καθώς και κέρματα διαφόρων σχημάτων.
Όλες οι εταιρείες υιοθέτησαν τα κέρματα του GOETZ και μέχρι το 1944 κυριαρχούσαν σε όλο τον κόσμο παραμερίζοντας τα εταιρικά κέρματα χωρίς προδιαγραφές ασφαλείας.
Τα τηλεφωνικά κέρματα κατάργησαν τις διαφορές κάθε αμερικάνικης εταιρείας στην τιμή του τηλεφωνήματος από κοινόχρηστα τηλέφωνα και ο καθένας προμηθευόταν το κοινό κέρμα για χρήση οπουδήποτε.
Όλες οι χώρες αργότερα υιοθέτησαν την χρήση τηλεφωνικών κερμάτων που σε ορισμένες χρησιμοποιούνται ακόμα παρά την είσοδο των τηλεφωνικών καρτών.
Στην χωρά μας τα τηλεφωνικά κέρματα έκαναν την εμφάνιση τους το 1936 στην Αθήνα από την Α.Ε.Τ.Ε. (Ανώνυμος Ελληνική Τηλεφωνική Εταιρεία).
Το κέρμα είχε δυο αυλακώσεις στην κύρια όψη με την επιγραφή ΑΕΤΕ και μια αυλάκωση στην πίσω όψη με την επιγραφή ΤΗΛΕΦ. ΚΕΡΜΑ.
Με το κέρμα αυτό μπορούσες να πραγματοποιήσεις μια αστική τηλεφωνική κλήση απεριόριστης διάρκειας ,υπεραστικές κλήσεις δεν μπορούσαν να γίνουν από κοινόχρηστα τηλέφωνα λόγω του ότι δεν υπήρχε αυτοματοποίηση τηλεφωνικού δικτύου.

Tα κέρματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν μέχρι το 1953 περίπου όπου έκαναν την εμφάνιση τους κέρματα με το όνομα της νέας τηλεφωνικής εταιρείας ΟΤΕ ,που είχε ιδρυθεί τον Οκτώβρη του 1949 .
Τα κέρματα ΟΤΕ χρησιμοποιήθηκαν μέχρι το 1972 περίπου και αποσύρθηκαν λόγω αντικατάστασης των κερματοδεκτών με νομισματοδεκτες που δέχονταν τα κοινά κέρματα που κυκλοφορούσαν ,(αρχικά 1 δραχμή).
Κοινοποιήστε το στο Facebook

ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΟΣ ΠΑΠΑΓΑΛΟΣ

Τον λένε Κόκο και είναι 30 χρονών ,μόνιμος κάτοικος Πατρών,στην οδο Ρηγα Φερραιου.

Έχει γραφτεί στο βιβλίο Γκίνες , έχει παίξει σε όλα τα τοπικά κανάλια ,στα κανάλια των Αθηνών καθώς και στο CNN , BBC κ.λ.π.

Είναι από τους πλέον διάσημους παπαγάλους του κόσμου.

Όλα αυτά γιατί ;

O Κόκος πέρνα τις πιο πολλές ώρες της ημέρας απέξω από το κατάστημα του αφεντικού του (εμπορεύεται σχετικά είδη) και είναι μασκότ της πόλης μιας και από εκεί τα τελευταία χρόνια έχουν περάσει όλα τα παιδάκια για να τον δουν και να του μιλήσουν ,αυτός δεν μιλά πάντα ,είναι σεμνός και ντροπαλός.

Αυτό ενοχλεί κατά καιρούς τις αρχές της πόλης που δια μέσω των υπηρεσιών της (Δημοτική και Ελληνική Αστυνομία) κόβουν κλήση για παράνομη κατάληψη οδοστρώματος ,επειδή ο στύλος που κάθεται ο παπαγάλος βρίσκεται ανάμεσα σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα ,οι οδηγοί των οποίων χαζεύουν και χαιρετούν τον Κόκο χωρίς το παραμικρό πρόβλημα.

Έτσι έχουμε τον Κόκο κάτοχο έως τώρα 3 κλήσεων και γραμμένο στο βιβλίο Γκίνες ως ο μοναδικός παπαγάλος με παράνομη δραστηριότητα.

(πρωτη αναρτηση το 2009)

Ψυγεία πάγου και παγοπώληδες

Παλιά τα ψυγεία ήταν ξύλινα. Οι άνθρωποι διατηρούσαν τα τρόφιμά τους σε πάγο. Τα ξύλινα ψυγεία είχαν ένα δοχείο από λαμαρίνα όπου τοποθετούσαν τον πάγο σε μορφή παγοκολώνας που προμηθεύονταν από τον παγοπώλη. Ο παγοπώλης συνήθως περνούσε μία φορά την ημέρα και σε περιόδους καύσωνα μπορεί και δύο φορές την ημέρα.
Για σύνεργα είχε το καρότσι, με το οποίο μετέφερε τον πάγο, την λαβίδα ή τσιμπίδα, με την οποία έπιανε τον πάγο και τον μεταφόρτωνε, από το φορτηγό στο καροτσάκι. Πολλοί φορούσαν και γάντια, για να μην παθαίνουν τα χέρια τους κρυοπαγήματα. Επίσης χρησιμοποιούσαν λινάτσες, πριονίδι ή άχυρο, για να αποφεύγουν τη γρήγορη τήξη-λιώσιμο του πάγου.
Οι άνθρωποι, από αρχαιοτάτων χρόνων, είχαν πρόβλημα με τη διατήρηση των τροφίμων. Ένα σφαχτό π.χ. δεν καταναλώνεται αυθημερόν. Έτσι για να διατηρηθεί και να παραμείνει περισσότερο χρόνο, το έβαζαν σε δροσερό μέρος. Είτε σε υπόγεια είτε σε σπηλιές, το κρέας αργούσε να βρωμίσει, δηλ. να αποσυντεθεί. Έτσι βρέθηκαν και τα καρυκεύματα και το αλάτι, που εκτός από τη νοστιμιά, προσφέρουν και συντήρηση.
Εκτός από τη συντήρηση, προστάτευαν τις τροφές και με το λεγόμενο «Φανάρι» ή κλούβα.
          Τούτο ήταν σαν μεγάλο φανάρι, με τις πλευρές κατασκευασμένες από σήτα (κρησάρα).
Στο εμπόριο όμως οι ανάγκες ήταν πιο μεγάλες και οι παγοκολώνες ήταν αυτές που έδωσαν τη λύση. Η κατασκευή του πάγου γινόταν στα παγοποιεία, μερικά απ’ τα οποία λειτουργούν και σήμερα και παράγουν πάγο για τη συντήρηση των φρέσκων ψαριών ή κρεάτων.
Ο παγοπώλης μοίραζε τον πάγο στα σπίτια. Ανάλογα με τις ανάγκες του σπιτιού, οι νοικοκυρές έπαιρναν 1/4 την ημέρα, μισή κολώνα ή ολόκληρη αν είχαν κάποια γιορτή. Έτσι γέμιζαν καζάνια ή μπανιέρες με πάγο για να παγώσουν τις μπύρες, το κρασί κ.ά.
Ο παγοπώλης έσπρωχνε το μικρό καροτσάκι ή το τραβούσε ή το έσερνε κάποιο υπομονετικό γαϊδουράκι. Σταματούσε κάτω από το σπίτι, έσπαγε με το πριόνι τον πάγο, τον έπαιρνε με την τσιμπίδα και τον άφηνε στην πόρτα του σπιτιού. Από κει και πέρα τον έπαιρνε η νοικοκυρά μ’ ένα βρεγμένο πανί και τον τοποθετούσε στο πάνω μέρος του ξύλινου ψυγείου. Τα νερά που έτρεχαν προς τα κάτω, έψυχαν τις επιφάνειες (από λαμαρίνα) του ψυγείου κι έτσι διατηρούσαν τα φαγητά παγωμένα. Στο κάτω μέρος υπήρχε ο συλλέκτης των νερών, που γέμιζε κάποια στιγμή και πολλές φορές ξεχείλιζε. Τα νερά, οι νοικοκυρές, τα έριχναν στις αυλές (όχι βέβαια στα φυτά ή στα δέντρα).
Το 1931 ο Αμερικανός χημικός Τόμας Μίτζλι ανακάλυψε το φρέον,και από εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε και το πρώτο ηλεκτρικό ψυγείο.Σταδιακά τα ψυγεία του πάγου αντικαταστάθηκαν από τα ηλεκτρικά .
Το τελευταίο μας ξύλινο ψυγείο λειτουργούσε μέχρι το 1966 που πήραμε το πρώτο μας ηλεκτρικό (ΙΖΟΛΑ).
Ο παγοπώλης μας ο κυρ. Θόδωρος Μούγιος που πουλούσε τον πάγο με ένα μακρύ κάρο και βοηθό τον Χρήστο σιγά σιγά σταμάτησε τον πάγο και πουλούσε μόνο κάρβουνα μέχρι το τέλος της ζωής του.
Πάτρα,συνοικία Τσολιά.

Κοινοποιήστε το στο Facebook

Οι γενναιόδωροι Έλληνες..................

Η ένωση ταλαιπωρημένων πολιτών Ελλάδας κατά πλειοψηφία αποφάσισε την δωρεάν αποστολή μεγάλης ποσότητος καλαμποκιών ,με το κοτσάνι,για τις ανάγκες των πουλερικών (ΚΟΤΕΣ) που συστεγάζονται στο κτήριο της Βουλής.
Θα δοθούν μαζί και οδηγίες χρήσεως προς αποφυγή παρεξηγήσεων ,αν και οι πιο πολλοί τα χρησιμοποιούν και για άλλους λόγους.
ΖΩΑ..!!!!!!


Κοινοποιήστε το στο Facebook

Αποκλειστικό...........

Με τροπολογία της τελευταίας στιγμης ο υπουργος Υγείας κλπ κ.Ανδρέας Λοβέρδος προχωρά στην τοποθέτηση ταξιμέτρων στα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ.
Το μέτρο εξοργισε τους ταξιτζίδες που απειλούν με απεργία διαρκείας και τοποθέτηση φάρων μπλέ χρώματος σε όλα τα Ταξι...αναμένονται σφοδρές αντιδράσεις και απο άλλους κλάδους μεταφορών....όπως τα γραφεία τελετών που ζητούν να συνδεθούν on line με την διαχειρηση εθνικών οδών και να παραλαμβάνουν τα ατυχα θύματα (λόγω εγκατάλειψης των έργων) με φθηνότερο τιμολόγιο από το ΕΚΑΒ.

Φλουριά βασιλόπιτας ,μιά πρωτότυπη συλλογή

Η ιστορία της βασιλόπιτας, έχει μια ιστορία , 1500 χρόνια περίπου , στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία. Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του , με αγάπη , κατανόηση και αλληλοβοήθεια.
Κάποια μέρα όμως , ένας στρατηγός - τύραννος της περιοχής , ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας ,αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την κατακτήσει και να την λεηλατήσει.
Ο Δεσπότης , ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη
του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ότι χρυσαφικά είχε μαζέψει
μέσα σε ένα σεντούκι. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το
σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς , με το που ακούμπησε τα χέρια του πάνω
στα χρυσαφικά έγινε το θαύμα
Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι δικοί του αφανίστηκαν. Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι άγγελοι.
Έτσι σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. Τότε όμως , ο δεσπότης της , ο
Μέγας Βασίλειος , βρέθηκε σε δύσκολη θέση! Θα έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά
στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη .

Κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια , όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά. Όταν αυτά ετοιμάστηκαν , τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισαρείας. Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξή τους ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν κάθε οικογένεια έκοβε το ψωμάκι αυτό κι έβρισκε μέσα τα χρυσαφικά της.

Ήταν λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι η βασιλόπιτα , όπως ονομάστηκε ,και έφερνε στους ανθρώπους χαρά κι ευλογία μαζί.

Aμερικάνικη ανεξαρτησία 1776-2013

Σαν σήμερα βρηκε την ανεξαρτησία της η Αμερική  και την έχασε όλος ο άλλος κόσμος.

Κοινοποιήστε το στο Facebook

Το πρώτο ιστορικό τεύχος της ελληνικής έκδοσης Mίκυ Μάους

Στην Ελλάδα, περιπέτειες των ηρώων του Ντίσνεϋ είχαν εκδοθεί τη δεκαετία του ’50 μέσω του περιοδικού Γέλιο και Χαρά των εκδόσεων Πεχλιβανίδη, όμως η δημοσίευσή τους διακόπηκε άδοξα όταν ο Έλληνας εκδότης έκανε το λάθος να χρησιμοποιήσει τον τίτλο Μίκυ. Αυτό προκάλεσε τη δικαστική παρέμβαση της Αμερικανικής εταιρείας που κατείχε και τα πνευματικά δικαιώματα.
Στις αρχές του 1966 ο εκδότης του περιοδικού «Γυναίκα», Ευάγγελος Τερζόπουλος, εξασφάλισε την άδεια να φέρει ξανά τον Μίκυ Μάους στην Ελλάδα, αλλά και γενικά να δημοσιεύει κόμικς με τους ήρωες του Ντίσνεϋ.
Το σχεδιασμό του περιοδικού ανέλαβε ο μεγάλος του γιος Χρήστος, ο σημερινός ιδιοκτήτης της ΝΕΑΣ ΑΚΤΙΝΑΣ Α.Ε.
Το πρώτο ελληνικό τεύχος εμφανίσθηκε στα περίπτερα την Παρασκευή 1η Ιουλίου του 1966, είχε τίτλο «Στις πηγές των Μογγόλων» (από την περιεχόμενη ιστορία του Ιταλού καρτουνίστα Ρομάνο Σκάρπα, ενώ υπήρχε και μία δεύτερη με ήρωα το Ντόναλντ Ντακ σχεδιασμένη από τον Καρλ Μπαρκς).